ร่ำสุราสุดใต้หล้า

ร่ำสุราสุดใต้หล้า นวนิยายชุด ดวงใจประมุขพรรคมาร

คำเตือน!!! เป็นนิยายมิดตะพาบลูกผู้ชายจีน จริงเจร๊ง วงวายอะไรไม่มี๊ไม่มี

คำโปรย

จางเว่ยจวินคือจอมยุทธ์ฝีมือดีที่สุดในใต้หล้าแต่เพราะถูกพิษสกัดเย็นจากดอกเถาฮวาที่ถูกบ่มมานานนับร้อยปีเล่นงาน ทำให้จางเว่ยจวินไม่สามารถมีชีวิตอายุไขได้นานและจุดจบนี้คือความตายที่กำลังจะมาถึงอีก 2 ปีข้างหน้า

การได้ใช้ชีวิตเสเพล ท่องยุทธภพ และร่ำสุรากับสาวงาม เพียงเท่านี้ก็คุ้มค่าแล้ว 

ทว่า! โชคชะตากลับเล่นตลกทำให้จางเว่ยจวินต้องเข้ามาผูกมิตรกับจอมยุทธ์หนุ่มหน้าหวานราวสตรีที่มีนามว่าเหวินโจวเฟิน จนทำให้เว่ยจวินรู้จักคำว่ามิตรภาพอันงดงามและสหายที่รู้ใจ

“ความฝันของเจ้าคืออะไรเหล่าจาง” ถามคนที่กำลังจิบสุรา

“เจ้าจะอยากรู้ไปทำไมอาเหวิน ชีวิตของข้ามีอะไรให้เจ้ามาสนใจกัน”

คนที่มองดูดาวยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะหันไปมองจอมยุทธ์ขี้เมา “ก็เพราะเจ้าน่าสนใจ”

“เจ้าทำให้ข้ารู้สึกเป็นเหมือนสตรีที่ถูกเกี้ยวพาจากบุรุษ”

ทั้ง ๆ ที่ก็เป็นเพียงแค่ประโยคธรรมดาแต่กลับทำให้คนฟังรู้สึกใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก

“ความฝันของข้าคือการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อร่ำสุราและท่องยุทธภพไปกับคนรู้ใจจนถึงสุดใต้หล้า นั่นคือสิ่งที่ข้าปรารถนามากที่สุด” จางเว่ยจวินกล่าวก่อนยกจอกสุราขึ้นดื่มพลางลอบมองเสี้ยวหน้าของเหวินโจวเฟิน

“เพียงเท่านี้หรือที่เจ้าต้องการ”

“เจ้าไม่เชื่อข้า? แล้วความฝันของเจ้าล่ะคืออะไร”

“ข้าไม่มีความฝัน” ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน พอถูกถามบ้างก็ไปไม่เป็น

“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ติดตามข้ามาสิ”

“ข้าสามารถออกไปท่องยุทธภพและร่ำสุรากับเจ้าได้หรือเหล่าจาง” แต่พอนึกถึงหน้าที่ที่ต้องทำกลับทำให้ใบหน้าของจอมยุทธ์หนุ่มสลดลง “แต่ข้าทิ้งคุณหนูอิงฮวาไปไม่ได้”

“…” เหล่าจางมองอาเหวินตาขวาง พอพูดถึงคุณหนูอิงฮวาทีไรทำให้เขาหงุดหงิดทุกที

เอะอะอะไรก็คุณหนูอิงฮวา น่าเบื่อชะมัด! นี่เป็นเจ้านายหรือคนรักกันแน่

“เจ้าอยากจะไปไหนก็ไป ไปมีความฝันของเจ้าเถอะอาเหวิน”

“ทำไม!? ข้าจะมีความฝันเดียวเหมือนกันกับเจ้าไม่ได้หรือไง?” อาเหวินเอนตัวนอนลงบนหลังคาสายตาทอดมองดวงดาวที่สว่างจ้าทั่วท้องนภา ดวงตายิ้มกริ่มรู้ว่าเหล่าจางของเขากำลัง หึง

“อย่าเลยอาเหวิน ก่อนหน้านี้ข้าก็บอกชัดเจนอยู่ว่าอยากไปท่องยุทธภพและร่ำสุรากับคนรู้ใจ อีกอย่างข้าก็รู้ว่าเจ้าไม่ได้อยากทำแบบนั้นหรอก” จางเว่ยจวินเลิกคิ้วขึ้นสูงแต่ปากกลับยิ้มไม่หุบ

“ข้าก็เป็นคนรู้ใจให้เจ้าได้”

“เหอะ! เจ้าฝันไปเถอะ”

เหวินโจวเฟินกล่าวก่อนที่จะหันไปมองดวงดาวที่เคียงคู่ข้างพระจันทร์ “ดวงดาวจะอับแสงเมื่อพระจันทร์ลาลับไป ดั่งเช่นข้าและเจ้า เหมือนกันเลยเจ้าว่าไหม?” 

“คิดว่าข้าจะเข้าใจบทกลอนมั่ว ๆ ของเจ้าหรือไง” 

 “ข้าหมายถึงเราทั้งสอง เป็นดั่งสหายที่รู้ใจ ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดข้าก็จะตามไปอยู่ที่นั่นด้วย”

“เอาเวลาอันมีค่าของเจ้าไปตามหาคุณหนูผู้โฉมงามของเจ้าเถอะอาเหวิน”

“แล้วทำไมข้าจะใช้เวลาอันมีค่าพูดคุยกับสหายที่รู้ใจของข้าไม่ได้ล่ะ? หรือว่าเจ้ากลัวใจตัวเองจะหวั่นไหวให้แก่ข้า”

“อย่ามาเซ้าซี้ข้าให้มากอาเหวิน” เอ่ยตัดสัมพันไมตรี

“ปกติเจ้าจะเป็นคนหยอดคำหวานใส่ข้า แต่พอข้าหยอดใส่เจ้ากลับคืนบ้าง เจ้าถึงไปไม่เป็น ฮ่า ๆ ตลกชะมัด”

จอมยุทธ์ผู้เสเพลมองเจ้าคนหยิ่งพยองที่เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังเท้า

‘ไปกินยาพิษผิดสำแดงมาหรืออย่างไรเจ้าคนหน้าตาย’

นิยายชุด ดวงใจประมุขพรรคมาร

 ร่ำสุราสุดใต้หล้า  * จางเว่ยจวิน เหวินโจวเฟิน

(ชช) มี 2 เล่มจบ #ศิษย์น้อง

#จอมยุทธ์ขี้เมา #จอมยุทธ์จอมเสเพล #จอมยุทธ์ผู้มีกลิ่นกายหอมดั่งดอกท้อ #โจวเฟินคนหน้าตาย #จวินเฟิน #เว่ยโจว

 จิบชาใต้แสงจันทร์  * จางเฟิงเฉิน อิงฮวา

(ชญ) มี 2 เล่มจบ #ศิษย์พี่

#ประมุขพรรคมารผู้คลั่งรัก #คุณชายเจ้าเสนห์ #เฟิงเฉินคนเจ้าเลห์ #ประมุขพรรคมารผู้งดงาม  #เฉินอิง #เฟิงอิง

*** หมายเหตุ : เพลงที่นำมาให้ฟังเพื่อประกอบนิยายให้ระดับการอ่านฟินไปจนถึงดาวอังคาร55555 มันเข้ากันจริง ๆ นะ แนะนำให้ฟัง

แจ้งข่าว : นิยายทั้งสองเรื่องในชุดดวงใจประมุขพรรคมารจะอัปลงพร้อม ๆ กัน

เป็นเรื่องที่ดำเนินขึ้นในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน แต่เกิดขึ้นคนละที่ 

สามารถอ่านเรื่องไหนก่อนก็ได้ค่ะ  จะของศิษย์พี่หรือศิษย์น้องก่อนก็ได้

รับรองว่าไม่งงแน่นอนและสนุกไม่แพ้กันแน่นอน

ปล. อัปนิยาย 2 เรื่องลงพร้อมกันทั้งจิบชาใต้แสงจันทร์และร่ำสุราสุดใต้หล้า

ไม่อนุญาตให้ผู้ใดทำซ้ำ เลียนแบบ คัดลอก ดัดแปลง และละเมิดลิขสิทธิ์

มิฉะนั้นจะดำเนินคดีตามกฎหมายให้ถึงที่สุด